Szanowne Czytelniczki i Czytelnicy!
Latem ubiegłego roku Iwona Koszewska na łamach naszego kwartalnika (Psychiatra nr 37) opisywała doświadczenia z pierwszego roku realizacji Programu Zapobiegania Zachowaniom Samobójczym (w ramach NPZ 2021-2025). W konkluzji swojego artykułu przestrzegała przed zagrożeniami. Niestety – nie myliła się – i choć wiele działań zaplanowanych w Programie udaje się realizować, to jednak aż 2,5 mln złotych nie zostało wykorzystane w 2022 roku i środki stanowiące 11,7% całości finansowania Programu trzeba było bezpowrotnie zwrócić do budżetu państwa.
Przypomina mi się taki utwór poetycki zatytułowany „Polacy Nic”:
POLACY NIC
się nie stało
tylko drabinę oprzyjcie
o inną ścianę
6 lipca odbyło się posiedzenie sejmowej Komisji Zdrowia, na którym posłowie opiniowali plan finansowy NFZ na rok 2024. Padły pytania o finansowanie psychiatrii. Małgorzata Dziedziczak, zastępczyni prezesa NFZ wyjaśniła, że nakłady na psychiatrię znajdują się w dwóch pozycjach: opieka psychiatryczna i leczenie uzależnień oraz koszty świadczeń opieki zdrowotnej w ramach programów pilotażowych w Centrach Zdrowia Psychicznego i należy je sumować, co oznacza wzrost finansowania. Jeśli chodzi o CZP, to wzrost z 1 mld 140 mln 112 tys. zł w roku 2023 do, ujętych w planie na rok 2024, 1 mld 640 mln 748 tys. Zł.
To także oficjalna „kropka nad i” potwierdzająca, że pilotaż reformy psychiatrii dorosłych zostanie po raz kolejny przedłużony. Pomimo deklarowanego „przyśpieszenia” reformy, nie udało się przygotować potrzebnej legislacji (więcej na ten temat znajdziecie wewnątrz numeru). Po nowelizacji rozporządzenia dot. programu pilotażowego ma powstać łącznie 129 CZP. Pilotażem jest już objęte niemal pół Polski. Przypomina się książka „Jeździec bez głowy”. W sumie nie ma się czego wstydzić, inspirowała podobno Nabokova, Miłosza i marszałka Rokossowskiego…
Polacy nic
Dużo głów mamy w Czołowym Instytucie Psychoneurologicznym. Głowy spadają, a na ich miejsce pojawiają się nowe. Podobno nie ma nic lepszego dla Instytutu jak wejście do Polityki. Albo na odwrót. Znowu przyśnił mi się Magellan Ponk (patrz poprzedni wstępniak), opowiadający dowcip zaczynający się od pytania „Czy psycholog może zostać kierownikiem kliniki neurochirurgii?”. Ale obudziłem się i nie znam dalszego ciągu.
Wprowadzenie specjalizacji z psychoterapii jest przynajmniej konsekwentną realizacją i dopełnieniem wcześniejszych decyzji MZ. Przeczytajcie o zróżnicowanych reakcjach środowiska. Niektórzy mają nadzieję, że to dobra zmiana, która nie stoi na przeszkodzie regulacji ustawowych. Więc chyba nic się nie stało…
Za oknem upał, wiele osób czeka z utęsknieniem na październik. Być może trzeba będzie przestawić drabinę, być może ścianę, być może nic. Czas oczekiwania skrócą Wam świetne teksty w tym numerze Psychiatry. Naprawdę jest w czym wybierać: profetyczny Krzystanek o SI, przenikliwy Żechowski o neuroróżnorodności, prześmiewczy Habrat o poważnej historii Świętej Dymfny (patronki psychiatrii środowiskowej?). Jak zawsze lekkim, lecz ostrym jak brzytwa piórem Święcicki o celu i logice leczenia i nie tylko… Do tego dowiecie się, czym się różni kabaczek od cukinii, posłuchacie Don Giovanniego i Milesa Davisa, a nawet uda Wam się zobaczyć wystawę Vermeera, chociaż jej nie widzieliście. Polacy! Takie cuda tylko u nas!
