Bogusław Habrat Naczelny, który z typową dla ludu pracującego miast i wsi niewrażliwością na rytmy biologiczne osób korzystających z hedonistycznej strony życia, o świcie (co prawda, mówił, że właśnie wychodzi z pracy) uznał za niezbędne powiadomienie mnie, że z wiadomymi: Sopranistką i Dyrygentem rozwiązano kontrakty na artystyczne performanse. Przełamanie bariery między snem a dniem zajęło mi pewien czas, po którym […]
Ta treść ma ograniczony dostęp dla osób nieupoważnionych, zarejestruj się lub wpisz hasło
