Anna Szczegielniak Jak zwykle byłam spóźniona. Nie było to jakieś wielkie zaskoczenie, próba przebicia się przez aglomerację śląską w godzinach popołudniowych wydaje się zadaniem przerastającym absolutnie najtęższe umysły i wiedziałam doskonale, że w poradni, chociaż wszyscy czekają na moje przybycie z utęsknieniem, pierwsi pacjenci pojawią się spóźnieni tak samo, jak ja. To sympatyczna rutyna, która pozwala spojrzeć na czerwoną falę […]
Ta treść ma ograniczony dostęp dla osób nieupoważnionych, zarejestruj się lub wpisz hasło
