Refleksje po pięciu latach

Date:

Share post:

100 LAT PTP

Andrzej Rajewski

|Prezes PTP 2013-2016

Objęcie zaszczytnej funkcji Prezesa Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego 26 czerwca 2013 roku na Zjeździe w Lublinie zbiegło się z informacją ustępującego Prezesa o decyzji zamykającej działalność Sekcji Naukowej Psychiatrii Społecznej i Rehabilitacji. Powody tego były złożone. Najogólniej wynikały one z ostrego konfliktu poszczególnych członków w wyniku nieprawidłowości procesu wyborczego nowych władz Sekcji i zasad przyznawania certyfikatów terapeutów i specjalistów psychiatrii środowiskowej. Sprawa działalności tej Sekcji była szczególnie istotna w powodu zaangażowania w niej licznej grupy pracowników paramedycznych. Jednocześnie był to okres realizacji Narodowego Programu Ochrony Zdrowia Psychicznego w znacznym stopniu uwzględniającego rolę psychiatrii środowiskowej.

Drugim pilnym problemem do rozwiązania była także konfliktowa sytuacja po wyborach do Warszawskiego Oddziału PTP, co groziło rozłamem i powołaniem oddzielnych rywalizujących oddziałów. W związku z trwającymi pracami nad przedłużeniem realizacji NPOZP, informacje o konfliktach wewnątrz Towarzystwa docierające do Ministerstwa Zdrowia wymagały szybkiego uregulowania spójności PTP. Nie zagłębiając się w szczegóły wielu rozmów ze skonfliktowanymi stronami, udało się ponownie powołać do życia Sekcję Psychiatrii Środowiskowej i Rehabilitacji. Przewodniczącym Sekcji wybrano kol. Kochańskiego, a w skład Zarządu weszli reprezentanci wszystkich ważnych dla dotychczasowego rozwoju Sekcji ośrodków naukowych. Uzdrowienie sytuacji w Oddziale Warszawskim wymagało więcej czasu, ale zakończyło się pomyślnie zwołaniem nadzwyczajnego zebrania wyborczego, które wybrało nowy Zarząd i Przewodniczącego.

W międzyczasie pojawił się kolejny problem związany z napływem do Zarządu informacji o nieetycznym postępowaniu kol. Bartosza Łozy wybranego na Prezesa Elekta na następną kadencję. W związku z tym proszono kol. Łozę na zebraniach Zarządu o ustosunkowanie się do tych zarzutów. Nie uzyskano jednak wiarygodnych wyjaśnień. W wyniku narastających wątpliwości sprawa trafiła do Rzecznika Dyscyplinarnego, który skierował ją do Sądu Koleżeńskiego. Ostatecznie kol. Łoza zrezygnował z członkostwa w PZP, co spowodowało konieczność ponownego wyboru Prezesa Elekta.

Tyle o problemach i zagrożeniach, które na szczęście udało się opanować dzięki wydatnej pomocy wielu członków Towarzystwa, którzy potrafili pokierować się nadrzędnym celem dobra Polskiej Psychiatrii.

Z innych ważnych wydarzeń kadencji istotne było prolongowanie realizacji NPOZP do 2020 roku, a także wzrost znaczenia Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego na arenie międzynarodowej, co zaowocowało organizacją Międzynarodowych Konferencji w Warszawie (tu ostatecznego wysiłku organizacyjnego podjął się kol. Łoza) i w Wiśle oraz spotkanie w Warszawie Sekcji UMCS EPA. Wyrazem zaufania dla pozycji Polskiej Psychiatrii był także wybór do Komitetu Wykonawczego EPA kol. Jerzego Samochowca, wówczas Wiceprezesa omawianej Kadencji. Wzrosła także ranga naukowa organu PTP „Psychiatria Polska” wyrażająca się osiągnięciem IF powyżej 1.

Dla dalszego funkcjonowania Towarzystwa istotne było także wprowadzenie zmian w Statucie zgodnie z propozycjami członków. Zmiany te udało się przegłosować na walnym Zebraniu PTP w Katowicach zamykającym moją kadencję27 września 2016.

Podsumowując, myślę, że był to czas dobrych doświadczeń dla mnie osobiście, a także wszystkich współpracowników w Zarządzie PTP oraz innych członków, dla których wzgląd na dobro Psychiatrii Polskiej oraz tym samym naszych Pacjentów był zawsze na pierwszym miejscu.

Korzystając z możliwości podzielenia się tą krótką refleksją raz jeszcze Im dziękuję.

Poprzedni artykuł
Następny artykuł

CZYTAJ RÓWNIEŻ

OSTATNIO DODANE

Pejzaże (Anna Netrebko i Reszta Świata)

Bogusław Habrat Ostatni felieton na tyle poruszył Naczelnego, że wysyłając mnie na festiwal o pretensjonalnej nazwie „Pejzaże” nie tylko...

Cel i logika leczenia psychiatrycznego

Łukasz Święcicki Przyznaję się bez bicia. Znowu sięgnąłem do Clausewitza (proszę zauważyć, że te dwa zdania się rymują, jeśli...

Co nas kształci, a co kształtuje?

Agata Todzia-Kornaś Kiedy podejmowałam decyzję o rezydenturze, psychiatria nie była tak popularnym kierunkiem jak teraz. Mogę nawet powiedzieć, że...

O samotności i osamotnieniu. Dlaczego samotność jest czasami potrzebna?

Luiza Kula | Asystentka Zdrowienia w CZP w Myślenicach, Członek Akademii Liderów Cogito W dobie nadmiernej ilości kontaktów samotność jest...